dinsdag, april 12, 2016

ASP: Verfallen. Folge 1: Astoria

Leipzig, 1919. Paul - een veteraan uit de eerste wereldoorlog - komt aan uit Berlijn. Als hij uitstapt ziet hij het Hotel Astoria, een gloednieuw luxehotel dat zich vlak naast het Haubtbahnhof bevindt (de Leipzig-gangers onder ons kennen het indrukwekkende gebouw vast). Hij vindt een baan in het hotel, en dan ontvouwt zich een verhaal dat een mix is van fantasie, horror en een liefdesverhaal. Om Astoria te behagen berooft Paul gasten van bepaalde lichaamsdelen. Astoria eist echter steeds meer - mensenoffers - en Paul begint te beseffen aan welke waanzin hij deelneemt. Hij is echter in de ban van Astoria en de danseres die Hannelore heet, maar zich Loreley laat noemen, moet eraan geloven.

Dat zijn de grote lijnen van het eerste deel van 'Verfallen' (verliefd), gebaseerd op een kortverhaal van de Duitse succesauteur Kai Meyer. Het verhaal zal worden vervolgd… in deel twee van ‘Verfallen’, dat de naam 'Fassaden' zal krijgen. En er wordt beloofd dat het tweede deel snel zal volgen. En dat is nodigen, want na het beluisteren van het - uitstekende! - eerste deel, zitten we te popelen om meer.

De band tussen ASP en de Duitse succesauteur Kai Meyer begon in 2005. Spreng had de gewoonte om vijf exemplaren van elke nieuwe cd te sturen naar mensen die hem beïnvloed hadden bij het maken van de plaat. En zo ontving Meyer een exemplaar van het uitstekende ‘Aus der tiefe’ met wat uitleg van Spreng. Tot zijn eigen verbazing kreeg Spreng een antwoord van Meyer: “Teksten uit de gothic-scène brengen me zelden aan het lachen. Of om de verkeerde redenen. En dan kom jij en maakt me met één zin tot fan: ‘Een storm waait uit de hellekloven, en wel uit narratieve gronden...’ (Ein Sturm weht aus den Höllenschlünden, wohl aus narrativen Gründen...) Charme en dilemma van een gans muziekgenre met vier woorden op punt gesteld. Bravo!”

Het werd het begin van een hechte vriendschap tussen de twee kunstenaars. De twee ontmoetten elkaar regelmatig en gaven al meermaals gemeenschappelijke lezingen. Het idee om samen te werken bestond al jaren, maar toen Meyer met het voorstel kwam om een exclusief verhaal te schrijven, dat dan door ASP muzikaal vertoond zou worden, besloten de heren dat ze niet langer moesten wachten. Meyer schreef het kortverhaal ‘Das Fleish der Vielen’ en Asp bewerkte het muzikaal (waarbij hij zichzelf grote vrijheden gunde om het verhaal op geheel eigen wijze te interpreteren). Het 'Fremder'-cyclus waar ASP moemnteel aan werkt werd even aan de kant geschoven, maar die draad wordt later terug opgepikt.

Muzikaal is dit een feest in verscheidenheid. ‘Himmel und Hölle’ is een klassieke ASP-rocker, maar met ‘Mach’s gut, Berlin’ krijgen we een uitgestrekt nummer dat begint als een pianoballade, evolueert in een rocknummer en eindigt als een sfeervolle geluidscollage. ‘Ich nenne mich Paul’ brengt de eerste folk-invloeden binnen, met viool, accordeon en voortstuwende drums. ‘Baukörper’ boogt dan weer op rustige akoestische gitaren. ‘Lift’ is zowaar tango, met opnieuw viool en een prachtige melodie. In ‘Blank’ draagt Alexander een lange tekst op, met atmosferische (gitaar)geluiden op de achtergrond. De begeleiding bij ‘Droehnen aus dem rostigen Kellerherzen’ klinkt bijna als doommetal, terwijl ‘Alles, nur das nicht’ een prachtige ballade is die zich over meer dan tien minuten uitstrekt. ‘Loreley’ is even lang, en blinkt uit in prachtige orkestraties. ‘Forsetzung folgt’ - oftewel ‘wordt vervolgd’ is alweer een mooie rocker die ons uitnodigt om te wachten op het vervolg.

De muzikale verscheidenheid en het gebruik van (voor ASP) ongebruikelijke genres heeft ook tot doel de sfeer uit het interbellum op te roepen, al worden de invloeden uit chanson, Gassenhauer en tango wel verpakt in het typische ASP-geluid. Hoogtepunten opnoemen heeft weinig zin, want elk nummer hier is een nieuw hoogtepunt. Elk nummer verrast. De cd bevat zowaar twee boekjes met alle teksten en prachtige illustraties door Joachim Luetke die de sfeer helpen scheppen om optimaal van dit werk te genieten. Wie de ‘Limited Novel Edition’ koopt krijgt er het kortverhaal van Kai Meyer - enige kennis van de taal van Goethe strekt hierbij tot aanbeveling - en een bonus-cd bij met de lezing die Meyer en Asp deden op het M'era Luna festival van 2013.

De beste ASP-cd aller tijden? Ik wil het niet met zekerheid zeggen, maar het heeft er iets van weg. Uiteraard vond ik ‘Aus der Tiefe’ uit de cyclus van de ‘Schwarze Schmetterling’ (zwarte vlinder) reeds een meesterwerk, en was ik erg onder de indruk van ‘Zaubererbruder’, de dubbel-cd herwerking van het verhaal van de Meester van de zwarte toren. Sinds de nieuwe ‘Fremder’-cyclus bezig is, ben ik vooral weg van de ‘GeistErfahrer’-ep, ook al stonden er slechts zes nummers op. ‘Verfallen, Folge 1: Astoria’ lijkt alle geniale aspecten uit de voorgaande platen te bundelen in één ijzersterke plaat. Voor wie al van ASP houdt is dit een absolute aanbeveling, en voor wie deze uitzonderlijke artiest wil leren kennen is het uitstekend aanvangspunt. We kunnen alleen maar hopen dat deel twee even goed zal zijn als dit eerste deel.

ASP

Geen opmerkingen: