zaterdag, oktober 27, 2012

Mantus: Sünder-EP

Productief zijn is nogal in in de Duitse Trisol-stal. Het label heeft al heel wat grote namen in huis – ASP, Samsas Traum, Rome, Tying Tiffany - en zet ze blijkbaar aan om tot de grenzen van hun mogelijkheden te gaan. De cd-crisis zal er niet helemaal vreemd aan zijn. Wat Mantus betreft loont die strategie alvast. Martin Schlinder en zijn zus Tina hebben met hun elektronisch project Black Heaven een lovenswaardige cd uitgebracht, maar ze brengen gelijktijdig ook deze Sünder-EP van hun gothic-metal incarnatie Mantus voort.

Mantus hebben we nooit gekend als vrolijke vogels. En ook al zingt zangeres Tina ergens dat de wereld haar niet voor altijd ziek gemaakt heeft, toch is het op deze cd weer treurnis troef. Opvallend is wel dat de teksten erg maatschappelijk geëngageerd zijn. Dat is misschien een uitgesproken en bewust verschil met Black Heaven, dat eerder persoonlijke thema’s aanboort. Zij het wel dat beide projecten een duidelijk filosofische inslag hebben. Ik zou dan ook durven opperen dat beide cd’s elkaar goed aanvullen.

De Sünder-EP begint met het titelnummer – zondaar – die het schuldgevoel beschrijft dat ons door de kerk opgedrongen wordt, om in de tweede strofe te vertellen over een geestelijke die vanuit zijn machtspositie en dit opgedrongen schuldgevoel een kind misbruikt. Een schitterende tekst, over een onderwerp dat ongetwijfeld nog een tijdje actueel zal blijven. Goldener Strand behandelt de vluchtelingenproblematiek, terwijl Zweifel opnieuw de religiekritiek bovenhaalt, met onder meer de religieuze visie op man-vrouw-gelijkheid en de situatie in het ‘heilige’ land ‘waar religie en onrecht hand in hand gaan’. Het heeft iets weg van een open deur, maar zolang het onrecht blijft voortduren, moeten we die verder intrappen.

Je zou je kunnen afvragen waarom deze cd van Mantus enkel een EP is. Er staan 9 nummers op, goed voor bijna drie kwartier muziek. Goed, er staan één cover en één remix op. De cover is Etikette tötet van de Duitse punkiconen Slime en past thematisch en muzikaal erg goed in het geheel. De remix is gewoon een Black Heaven-versie van het titelnummer. Andere groepen zouden dit een volwaardige cd genoemd hebben. Maar blijkbaar is Black Heaven nu eventjes het hoofdproject van Martin Schindler. Toch valt deze EP helemaal niet te versmaden. Eigenlijk heeft Schindler in één klap gewoon twee uitstekende cd’s afgeleverd.

Geen opmerkingen: